Birinci Qarabağ savaşları zamanı torpaqlarımızın
müdafiəsi uğrunda yüzlərlə şəhid vermiş xocalılar igid oğul və qızların hünərləri
ilə daim fəxr edirlər. Aylarla
düşmən mühasirəsində köməksiz qalan xocalılar mübarizliyi, döyüşkənliyi ilə
torpağa nə qədər bağlı olduqlarını göstərdilər. 1992-ci il fevralın 25-dən
26-na keçən gecə erməni quldurları Rusiyanın 366-cı motoatıcı alayının iştirakı
ilə Xocalı şəhərini işğal edərkən, etnik azərbaycanlılara qarşı soyqırım törətdilər.
Ancaq xocalılar düşmən önündə əyilmədi, sona qədər mərdliklə mübarizə
apardılar. Baxmayaraq ki, mənfur düşmən Xocalını yer üzündən sildi, lakin
xocalılıları sonuncu nəfərinə kimi məhv etməyi bacarmadı. Bu gün də xocalılılar
erməni vandalizminin ifşasında var qüvvələri
ilə iştirak edir. Bəli, xocalılılar da “Dəmir yumruq”la düşmən başına ağır zərbə
endirənlərin sırasında öz sözlərini dedilər, qisaslarının alınmasında öz güclərini,
qeyrət və vətənpərvərliklərini göstərdilər.

        2020-ci
il sentyabrın 27-də başlayan Vətən Müharibəsi 30 ilə yaxındır düşmən tapdağı
altında inildəyən torpaqlarımızın həsrətilə yaşayan, səbri tükənmiş bir xalqın ən
böyük arzusu, müqəddəs haqq savaşı oldu. Bu haqq savaşının sonunda qələbə
qazanan  Müzəfər Azərbaycan Ordusu öz
gücü, məharəti ilə bütün dünyanı heyran etdi. Vətən müharibəsində şəhidlərimiz,
qazilərimiz bizim yenilməzlik, qəhrəmanlıq simvolumuza çevrildilər. Məhz,
onların sayəsində qələbə sevincini, qürurunu yaşayırıq.

        Xocalı
da neçə-neçə qəhrəmanlar, mərd oğullar yetişdirib. Öz dədə-baba torpağını görməyən
Xocalı gəncləri qəhrəman oğullarımızın döyüş yolundan ilhamlanaraq Vətən
müharibəsinə könüllü yazıldılar. Xocalı igidləri qəhrəmanlarımızın şərəfli
döyüş yolunu davam etdirməyi özlərinə borc bildilər. Vətənpərvər oğullarımız
torpaqlarımızın düşmən tapdağından azad edilməsi uğrunda, həm də şəhidlərimizin
qisasını almaq məqsədilə döyüşlərə qatıldılar, öz şücaətlərini göstərdilər.
Aprel döyüşlərində olduğu kimi, Vətən müharibəsində də Xocalı rayonundan olan
döyüşçülər şəhidlik mərtəbəsinə ucaldılar. 
Bu müharibədə şəhidlik mərtəbəsinə ucalan səkkiz  xocalı balasının da məzarı müqəddəs ziyarət
yerimizə çevrildi. 44 günlük müharibədə Xocalı rayonundan qazilər də oldu.

       Hələ
Xocalının özündə ikən həmrəy olan xocalılar köçkünlük illərində də
respublikamızın müxtəlif rayonlarında müvəqqəti məskunlaşmaqlarına baxmayaraq,
daim bir-birilərini axtarıblar, xeyir-şərdə bir yerdə olublar. Xocalı müsibətini
yaşayan sakinlərimiz qisasımızın alınması üçün, torpaqlarımızın işğaldan azad
olunması uğrunda əsl vətəndaş kimi arxa cəbhədə fədakarlıqları ilə xalqımızın
birliyini bir daha təcəsssüm etdirdilər.

        Xocalı
soyqırımından 29 il ötsə də, onun yarası heç 
vaxt qaysaqlamır, ağrısı-azarı səngimir, soyqırımın müsibətləri daim ürəkləri
parçalayır. Hər fevral ayı gələndə xocalılar üçün sanki həmin müsibətli günlər
yenidən qayıdır. Ancaq Vətən müharibəsində 
Şanlı, Müzəffər Ordumuzun düşmən üzərində qələbəsindən və Xocalı qatillərinin
məhvindən sonra xocalıların üzünə sevinc, qəlbinə fərəh gəldi. Xocalı müsibəti
Xocalıya qayıdarkən səngiyə, şəhidlərimizin ruhu o zaman şad ola bilər. Biz bu
amalla daim dövlətimizə, ölkə başçısına sadiq olmuşuq. İnamımız, müqəddəs
arzumuz gerçəkləşir. Zəfər Günündə bəşər tarixində ən ağır faciəni yaşamış
xocalıların ilk ziyarət yeri şəhidlərimizin ruhlarının əbədiləşdirilməsi üçün
ucaldılmış abidələr oldu. Hər dəfə faciəmizi yad etmək üçün getdiyimiz abidələr
önünə bu dəfə həm də qələbə müjdəsini çatdırmaq üçün tələsdik. Artıq xocalılar ədalət
rəmzi olan Xocalıya qayıdacaqları günə hazırlaşırlar.

Bəyməmməd
QULİYEV,

Xocalı
rayonunun Kosalar kənd sakini,

təqaüdçü
müəllim